گوگل با زادگاه ساندر پیچای، هند آغاز کرد و می خواست توسط این اکوسیستم و ارائه موبایل هایی ارزان قیمت و کارا که همه مشخصات آخرین نسخه از اندروید را نیز به همراه داشتند، به طور کلی پلتفرم اندروید را بیش از گذشته گسترش دهد.

اما بسیاری عقیده دارند که اندروید وان می آمد تا از شکل گیری یک «چین» دیگر در هند جلوگیری به عمل آورد؛ جایی که موبایل های اندرویدی محبوبیت بالایی دارند اما از سرویس های گوگل خبری نیست. از طرف دیگر گوگل با اینکار می خواست تا ضریب نفوذ فیسبوک در در جوامع در حال توسعه کاهش دهد، مکان هایی که این شبکه ی اجتماعی، به عنوان «اینترنت» شناخته می شود.

به لطف سرمایه های عظیم گوگل و بازاریابی این شرکت، اندروید وان کار خود را با سر و صدای بسیاری آغاز کرد؛ مدتی بعد اما این پروژه با بی اعتنایی کاربران و البته شرکای سخت افزاری رو به رو شد. از طرفی برخی منابع داخلی خود گوگل نیز عنوان می کنند که گوگل هیچگاه نتوانست یک تجربه کاربری بسیار روان را در سخت افزار ارزان قیمت ارائه دهد.

پلتفرم یاد شده تا کنون در ۷ کشور ارائه شده و گفته می شود گوگل به زودی خبر از ساخته شدن یازدهمین موبایل مبتنی بر این اکوسیستم در روزهای آینده و در کشور هند خواهد داد.

در صد روز ابتدایی شروع به کار پروژه ی اندروید وان، غول جستجو توانست ۷۰۰.۰۰۰ موبایل را به فروش برساند که بیشترشان نیز در هند فروخته شدند؛ در پنج ماه بعدی اما اهالی مانتین ویو نتوانسته اند از همین رکورد صد روز ابتدایی خود پیشی گیرند.

مشکل اما از جایی آغاز می گردد که جدا از استقبال نه چندان گرم کاربران، سازندگان این محصولات چندان شناخته شده نبوده و شرکای سخت افزاری قدرتمند گوگل نیز همانند سامسونگ، ال جی، HTC و… [به علت حاشیه سود پایین این محصولات ارزان قیمت] هیچگونه علاقه ای به تولید آنها نشان نداده و صرفا به تولید موبایل هایی با پلتفرم اندروید همراه با روکش اختصاصی خود بسنده کرده اند.

یکی از شرکای سخت افزاری گوگل برای تولید موبایل هایی با پلتفرم اندروید وان، Micromax نام دارد که این کمپانی نیز جدا از ظرفیت تولید بسیار پایینش، به نظر می رسد به تولید موبایل هایی ارزان تر با اندروید پالیش خورده ی «سیانوژن» علاقه بیشتری دارد. در نتیجه، تعداد سازندگانی که واقعا این محصولات را تولید کنند بسیار پایین است.

همانند خطوط تولید موبایل های نکسوس، گوگل حجم تولید و فروش را مبنای موفقیت نمی داند، بلکه بیشتر تمایل دارد تهدیدی را برای سازندگان موبایل های اندرویدی ایجاد کند؛ تهدیدی که در آن گفته شده باید خود را همواره به نسخه های آخر اندروید بروز رسانی کنند، در غیر این صورت اهالی مانتین ویو با راهکاری به نام اندروید وان، می توانند برایشان مشکل ساز شوند.

نکته ی جالب دیگر اینکه گوگل، کروم بوک های بسیار کمی را به فروش می رساند؛ محصولاتی که به عنوان کامپیوترهای شخصی همراه و ارزان قیمت در سال ۲۰۱۱ معرفی شدند و جالب تر اینکه یکی از معاونین گوگل به نام Caesar Sengupta که پیشتر مدیریت پروژه کروم بوک را در دست داشت، اکنون بر صندلی ریاست اندروید وان نشسته. وی نزدیکی خاصی با ساندر پیچای دارد و گوگل هم برای خدمات عالی اش، همواره قدر دان او بوده است.

یکی از کارمندان سابق گوگل به نام Shailesh Nalawad که دو سال پیش این کمپانی را با هدف تاسیس استارتاپ خود ترک کرد در این خصوص می گوید: «اگر صرفا یک نفر در گوگل بتواند روابط درستی را با شرکای سخت افزاری پایه گذاری نماید، آن شخص Caesar است.»

یکی دیگر از تلاش های نه چندان موفق گوگل در زمینه اسمارت فون ها، پروژه ی نکسوس بوده. نکسوس وان در سال ۲۰۱۰ با اهدافی بسیار بلندپروازانه پا به میدان گذاشت؛ این موبایل می آمد تا سهم زیادی از بازار را از آن خود نماید. گوگل نه تنها می خواست به شرکای سخت افزاری اش درسی داده باشد تا چگونه باید به تولید موبایل بپردازند، بلکه تمایل داشت تا نحوه فروش اسمارت فون ها در کشور های توسعه یافته را نیز دست خوش یک تغییر بزرگ کرده و به واسطه این موبایل هوشمند، از زیر بار سلطه ی سرویس دهندگان مخابراتی خارج گردد.

تلفن های همراهی که نشانه ی نکسوس بر درب پشتی آنها قرار گرفته همچنان نیز تولید شده و به فروش می رسند اما می توان گفت تلاش های آرمانی گوگل برای ایجاد یک تحول بزرگ با شکست رو به رو گشته اند. غول جستجو اکنون این موبایل ها را به فروش می رساند تا صرفا به شرکای سخت افزاری اش یادآور گردد که یک موبایل اندروید، باید شامل چه مواردی شده و چگونه باشد و از سوی دیگر نیز امید دارد که بلکه این حرکت، تاثیری بر محصولاتی که به بازار راه پیدا می کنند ایجاد نماید.

در کنفرانس اخیر توسعه دهندگان گوگل، به اندروید وان صرفا یک اشاره ی بسیار کوتاه شد، در حالی که هیچ نامی از موبایل های سری نکسوس بر زبان ساندر پیچای جاری نگشت.

منبع:دیجیاتو